Eerste dagen op de campus

30 augustus 2016 - Daegu, Zuid-Korea

Zondag was het dan eindelijk zover, weg van de hotelkamer en op weg naar de campus. Want na een hele dag op mijn hotelkamer te hebben gezeten ben ik er ook wel weer zat van. Maar de luxe van een grote 2 persoonskamer voor mij alleen ga ik natuurlijk wel missen. En het feit dat ik elke ochtend lekker in het "restaurant"(ahum) werd bedient voor het ontbijt. Maar ik kan echt niet wachten om naar de campus te gaan en echt aan het avontuur te gaan beginnen.

Onderweg naar de campus:
Iedere student kreeg een buddy aangewezen. Mijne heet Suzy en met haar had ik van tevoren al veel contact via Facebook. Ze haalde mij op vanuit het hotel. Ze schrok best van de hoeveelheid koffers en hoe zwaar ze waren. Het was in het begin nog wel een beetje ongemakkelijk om met elkaar te praten in het echt, maar het ging steeds makkelijker. Nu had ik tijdens het chatten op Facebook ook wel door dat haar Engels niet super goed is maar toen ik haar zag en hoorde, merkte ik dat haar Engels echt slechter is dan dat van mij.

Als Nederlander ben ik op zich best wel drukke wegen gewend, vooral in mijn tijd in Groningen weet ik dat het op een kruispunt ieder voor zich is. Maar wat je hier ziet is nog erger. We moesten de weg oversteken bij het vliegveld. En dan lopen de mensen natuurlijk niet over het zebrapad, nee, dan lopen de mensen gewoon zigzaggend tussen alle rijdende auto's door in de regen. Aangekomen bij de taxi, schaamde ik mij wel een beetje toen bleek dat de taxichauffeur de koffers niet goed in de kofferbak kreeg. Maar na een paar keer hard op de kofferbakklep te drukken zat het dicht.   

Daar waren we dan, op de campus bij mijn dormitory (flats voor de studenten om te wonen). Tijd om rond te kijken was er niet, suzy liep al gelijk door naar binnen. Eenmaal binnen was het super druk en ook zo warm dus wij maar in de rij staan (gelukkig hadden we koffers in de hal neergezet). Na halfuur wachten waren we eindelijk aan de beurt. Super blij dat we aan de beurt waren, maar toen bleek dat we eerst een verdieping omhoog moesten om daar een “meal plan” moesten halen. Dus wij weer naar boven, wachtend in de volgende rij. Toen gingen we weer snel met dit plan weer terug naar beneden hopend dat de rij korter was geworden. Helaas stonden we toen weer 30 minuten in de rij. Toen we eindelijk aan de beurt waren bleef de meid achter de balie zeuren om een x-ray foto (röntgen foto) van mijn longen als bewijs van tuberculose vrij. Ik helemaal in de stress want de ze hadden mij ge-emailed dat een gewoon briefje van dokter/GGD genoeg was. Zij er dus weer mensen bij halen en uiteindelijk was alles goed en kon ik naar mijn kamer. Dan koffers daar laten en dan snel door naar de bus om naar home plus winkel te gaan voor dekens en kussen voor op mijn bed. Met de bus erheen (overal alleen maar Koreanen). Gelukkig hebben ze het er in het Koreaans en Engels erop gezet. Aangekomen bij de winkel blijkt die op zondag gesloten te zijn. Vet teleurgesteld ging suzy opzoek naar een winkel waar ook dekens en kussens te koop waren. Ze kon niks vinden en daarom liepen we maar rond door een wijk opzoek naar deken en kussens en eten (want het was al half 4!!). Op een markt vonden we een man die dekens enzo verkocht. Volgens haar was het hele goede kwaliteit voor een goede prijs. Daarna hebben we een taco gegeten in een klein cafeetje. Maar ze waren zo groot met zoveel rijst en vlees erin dat ik hem niet op kreeg (wat echt niks voor mij is haha). Trouwens, met al het eten hier kan ik maar heel weinig op (soms door beroerdheid maar soms krijg ik het ook gewoon niet op). Toen naar de kamer en ontmoette ik mijn kamergenoot, een meid uit Duitsland (met een grote groep en haar beste vriendinnen).

Eerste dag:
Na een slechte nacht (door de jetlag was ik beroerd/misselijk/uitgeput maar niet echt moe ofzo) had ik niet heel veel zin in de dag. Toch spannend zo'n eerste schooldag en helemaal in ander land. Mijn eerste les was  “business ethics” en begon maandag al om 9 uur. Dus wekker om half 8 en eten in de cafetaria. Helaas was er in de cafetaria alleen Koreaans ontbijt verkrijgbaar. Volgens de site kon je ook brood krijgen maar dat bleek maar heel weinig te zijn en was allemaal al op. Voor mij maakte ze uitzondering en pakte brood met jam en melk. Dat was zo goed, maar was alleen voor nu zei ze. Dus ik snel mijn maaltijd plan van 2,5 maaltijd per dag verandert in 1,5 per dag. Zo nu heb ik 3 maaltijden per 2 dagen zodat ik elke ochtend brood kan kopen.

Business ethics was een leuk vak met veel interactie in de klas. Ik zat naast een Duitse meid (vriendin van mijn kamergenoot). De vakken duren normaal 1,5 uur maar nu was het na een halfuur al afgelopen. Daarna had ik pinciples of international trade. Helaas zitten hier maar weinig buitenlanders in de klas, maar de buitenlanders die er zijn, zijn wel erg aardig (dus dat scheelt). Toen ‘s middags met een Russische en Filipijnse meid naar de stad geweest. Toen gingen we naar een “conveniet store” (=een kleine winkel waar ze eten, soms kleren, schoolspullen en kabels enzo verkopen). Hier aten we uit bakken wat noedels, zij kozen voor een hele pittige en ik voor een met kaas. Toen ook “kimshi” gegeten (heel pittig en zit in een zakje; het lijkt op hele dunne velletjes vlees met veel peper, maar het smaakt nergens echt naar vind ik).  

Om 3 uur begon een welkomceremonie in de grote zaal op de campus. Verschillende mensen hadden effe wat te zeggen en verschillende groepen stelden zich voor. Af en toe werd er traditioneel muziek gespeeld wat erg mooi was. Na de pauze gingen we in teams en hadden we een quiz. De vragen waren echter wel beetje apart, zo vroegen ze wie van de mensen in studentenbestuur nog single was. Maar mijn team werd toch nog 3e en kregen daarvoor elk 2 gezichtsmaskers J ! Daarna was er nog een uitgebreid diner geregeld met rijst en spaghetti en garnalen en andere vis dingen en ook dingen wat ik niet weet wat het was (en nog steeds niet echt weet haha). Sommige dingen waren heel lekker en andere niet (zo waren de sperziebonen heel scherp en koud, bah!).  Toen beetje rondlopen en savonds nog effe koreaans van half8 tot 9. Ik was eerst het enige meisje hier in een klas met 7 jongens. Later kwam er gelukkig nog een meisje en werd het ook iets drukker. Koreaans wordt gegeven door een Koreaanse vrouw die ook vaak in VS is dus haar Engels is perfect. Daarna heerlijk douchen en proberen om de jetlag eruit te slapen. Ook al lag ik om 10 uur al in bed, ik kon pas rond  2 uur echt slapen (en nee ik zat niet steeds op mijn mobiel ofzo haha).  

Foto’s

6 Reacties

  1. Opa en Oma:
    1 september 2016
    Hoi Sanne,

    Met veel plezier je verslag gelezen,en wij vinden dat je al heel wat beleefd hebt je hebt je er goed doorgeslagen de eerste dagen in Korea.
    Dus binnenkort spreek je ook een aardig mondje Koreaans!!Wij zien uit naar een volgend verslag. Als het even moeilijk wordt met de Koreanen dan noem je maar één naam ,,GUUS HIDDINK,, en alle deuren gaan voor je open(hoop ik)
    Groetjes Oma en Opa.
  2. Ina Lamain:
    1 september 2016
    Sanne.
    Al heel wat beleeft dus. Zal allemaal wel wat gemakkelijker worden. Nu is het eerst nog wennen aan van alles en nog wat. Hou je haaks en ga ervoor!!!!
    groetjes Tante Ina
  3. Pap en Mam:
    1 september 2016
    He meisje!
    Superleuk om je blog te lezen........kun je toch meer op kwijt dan met het appen :)
    Ook leuke foto's!
    Nou, je 1e week zit er al bijna op , nog.......weken te gaan.
    Xx mama
  4. Pap en Mam:
    1 september 2016
    He meisje!
    Erg leuk om je blog te lezen.Man, je kunt wel schrijver worden :)
    Nou, de 1e week zit er bijna op, nog ........weken te gaan.
    Xx mama
  5. Janet:
    1 september 2016
    Hoi Sanne, je bent er nou een paar dagen en ik vind dat je het geweldig goed doet!! elke begin is moeilijk maar dat pak jîj!! Ik hoop dat je leuke kontakten vind en dat je veel plezier hebt!!(en natuurlijk veel leert). blijf rots op je!! je tantetje
  6. Leonard en maria:
    3 september 2016
    Hoi sanne

    Heb het vonden zo kunnen we blijven kijken hoe het met je gaat
    succes met en veel plezier

    Groetjes van opa sietse en mij